Między pierwszym a drugim rokiem życia nie ma jeszcze potrzeby urządzania dziecku dalekich, atrakcyjnych wycieczek. Wystarczy ogródek koło domu, pobliski park, ogródek. Na placu zabaw dla dzieci znajdują się różnego rodzaju urządzenia do ćwiczeń ruchowych, z których nasze dziecko nie będzie jeszcze samo potrafiło korzystać. Możemy jednak już zacząć je uczyć wchodzenia na najniższe szczebelki drabinek czy schodki zjeżdżalni. Z naszą pomocą opanuje szybciej tę trudną umiejętność. Mimo że niektórzy rodzice uważają takie urządzenia za niebezpieczne dla dziecka, dobrze jest jednak właśnie teraz przygotować je do późniejszego, samodzielnego z nich korzystania.
Pinio na każdym kroku wspina się gdzie popadnie...
I choć mama boi się troszkę, że ON spadnie,
To wspiera go całym serduchem,
Niech rośnie duży , sprawny, mądry .. niech będzie ZUHEM.
I wiem, ze kiedyś będzie miał taki spryt,
Że osiagnie każdy możliwy szczyt.
Wskazówki wychowawcze
Pamiętajmy, że dziecko zdrowe i dobrze rozwijające się, to dziecko aktywne i ruchliwe. Naszym zadaniem jest pomoc w organizowaniu właściwych form zaspokajania tej — tak silnej u małego dziecka — potrzeby ruchu.
Organizujmy dziecku takie zabawy ruchowe, w których musiałoby na zmianę przykucać i wstawać, chodzić do przodu i do tyłu, klękać i siadać.
Mobilizujmy dziecko do chodzenia i biegania wołając je do siebie, pokazując atrakcyjne zabawki. Dziecko uczące się chodzić, często się przewraca. Takie upadki bywają nie tylko bolesne, ale także mogą wywoływać u dziecka lęk przed chodzeniem. Możemy temu częściowo zapobiec, jeżeli na podłodze, w pokoju dziecka, położymy miękki dywan.
Na spacerze trzymany dziecko za jedną rękę, a dp drugiej dajemy mu jakiś przedmiot do niesienia (wiaderko, lalkę, małą torebkę).
Należy dawać dziecku zabawki do ciągnięcia i popychania (np. ciężarowe, drewniane auta, do których można wkładać klocki, wózki dla lalek), pobudzać do obserwowania ich ruchu i kierowania nimi.
W czasie codziennych spacerów pozwólmy dziecku popychać własny wózek (samo będzie się aktywnie tego domagać, protestując ostro przeciw odbywaniu spaceru w wózku).
Uczmy dziecko chodzenia po schodach, pozwalajmy mu pokonywać takie przeszkody, jak niskie murki, ławki (zabezpieczając przed upadkiem).
Stosujmy w formie zabawy proste ćwiczenia gimnastyczne. Dzieci dobrze rozwinięte fizycznie można uczyć jazdy na trzykołowym rowerku (pod koniec drugiego roku życia).
Wykorzystujmy w zabawach piłkę, ucząc dziecko łapania, rzucania, kopania.
Wskazane są ćwiczenia równowagi przy chodzeniu po niskiej wąskiej ławce lub niskim murku ogrodzeniowym (oczywiście z asekuracją).
Musimy zrozumieć, że swobodne poruszanie się dziecka z miejsca na miejsce stwarza mu możliwość-osiągnięcia pożądanych przedmiotów i zatrzymywania się w dowolnym miejscu. Jest to dla niego bardzo atrakcyjne i nic dziwnego, że nie chce być pozostawione w łóżku, kojcu czy wózku. W drugim roku życia przestajemy używać kojca, ale na początku tego okresu pozostawimy jeszcze w nim dziecko, gdy musimy na pewien czas zostawić je samotnie w pokoju.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz